HomeRodzaje powiadomień Interpolu: czerwone, niebieskie, żółte, zielone
System powiadomień Interpolu to potężne narzędzie międzynarodowego porządku prawnego, używane w 196 krajach do wymiany informacji i koordynacji działań organów ścigania. Obejmuje 8 różnych typów powiadomień, z których każde ma swój kolor i przeznaczenie.
Nieprawomocne powiadomienie może prowadzić do aresztu, ograniczenia przemieszczania się, blokady kont i strat reputacyjnych. Nasz zespół prawny chroni klientów przed nadużyciami systemu Interpolu: sprawdza zgodność powiadomień z prawem, składa odwołania do Komisji CCF, koordynuje obronę w krajach ryzyka i dąży do usunięcia nieprawomocnych wpisów.
Czym są powiadomienia Interpolu?
Powiadomienia Interpolu to oficjalne wnioski rozpowszechniane przez międzynarodową sieć Interpolu pomiędzy organami ścigania 196 krajów członkowskich. Stanowią one znormalizowane formularze wymiany informacji, wykorzystywane do poszukiwania osób, przekazywania danych o przestępstwach, ostrzegania o zagrożeniach oraz koordynacji działań między państwami.
Główny cel powiadomień – zapewnienie szybkiego i skutecznego rozpowszechniania informacji, niezbędnej do:
- Poszukiwanie i aresztowanie podejrzanych w celu ekstradycji;
- Ustalanie tożsamości i miejsca pobytu osób;
- Poszukiwanie zaginionych i niezidentyfikowanych osób;
- Ostrzeżenia o przestępczych metodach i zagrożeniach dla bezpieczeństwa publicznego;
- Wymiana informacji dowodowych między krajami.
Procedura wydawania powiadomień:
- Przygotowanie wniosku: NCB sporządza dossier z opisem faktów, kwalifikacją prawną czynu, danymi o poszukiwanej osobie oraz dokumentami potwierdzającymi.
- Przesyłka do Sekretariatu Generalnego: materiały są przekazywane do siedziby głównej Interpolu w Lyonie w celu weryfikacji.
- Ocena prawna: specjaliści Sekretariatu Generalnego analizują wniosek pod kątem zgodności z zasadami i międzynarodowymi standardami.
- Publikacja: po zatwierdzeniu powiadomienie jest wprowadzane do baz danych Interpolu i rozpowszechniane wśród państw członkowskich.
Inicjować wydanie powiadomienia może jedynie krajowe centralne biuro Interpolu w państwie członkowskim lub upoważniony organ międzynarodowy. Osoby prywatne i firmy nie mają prawa wysyłać takich wniosków bezpośrednio. Przed wysłaniem powiadomienia strona wnioskująca jest zobowiązana potwierdzić, że wniosek jest zgodny ze Statutem Interpolu.
Czerwone powiadomienie (Red Notice): międzynarodowy nakaz aresztowania
Red Notice – to jeden z najbardziej znanych typów powiadomień Interpolu, używany do poszukiwania i tymczasowego zatrzymania osoby w celu późniejszej ekstradycji. Pomimo popularnej nazwy „międzynarodowy nakaz aresztowania”, nie jest to prawnie wiążący nakaz i nie daje Interpolowi prawa do dokonywania aresztowań. Jest to prośba skierowana do państw członkowskich organizacji o pomoc w zatrzymaniu osoby poszukiwanej w związku ze sprawą karną lub wyrokiem sądu.
Głównym celem Red Notice jest informowanie organów ścigania państw o miejscu pobytu poszukiwanego oraz wnioskowanie o jego tymczasowe zatrzymanie do czasu otrzymania oficjalnych dokumentów ekstradycyjnych. Taki wniosek stosuje się w sprawach dotyczących poważnych przestępstw: terroryzmu, zabójstw, oszustw na szczególnie dużą skalę, korupcji, handlu narkotykami.
Czerwone powiadomienie zawiera następujące informacje:
- Dane osobowe poszukiwanego;
- Fotografie;
- Opis przestępstwa i kwalifikacja prawna;
- Linki do nakazu aresztowania wydanego przez sąd lub inny właściwy organ;
- Instrukcje dla krajów uczestniczących dotyczące zatrzymania lub poinformowania inicjatora.
Czerwone powiadomienie nie jest obowiązkowe do wykonania. Każde państwo samo decyduje, czy uznać je za wystarczającą podstawę do zatrzymania, kierując się krajowym ustawodawstwem. W niektórych krajach Red Notice może stanowić bezpośrednią podstawę do aresztowania, w innych jedynie sygnał informacyjny.
Jeśli powiadomienie zostało opublikowane bezprawnie, można je zakwestionować za pośrednictwem Komisji. Prawnik ds. spraw Interpolu może przygotować argumenty i dowody na usunięcie powiadomienia, a także opracować strategię obrony przed ekstradycją i minimalizacją konsekwencji.
Niebieskie powiadomienie (Blue Notice)
Blue Notice – to jeden z oficjalnych typów powiadomień Interpolu, przeznaczony do ustalenia miejsca pobytu, tras przemieszczania się lub identyfikacji osoby, która jest interesująca dla śledztwa. W przeciwieństwie do Red Notice, niebieskie powiadomienie nie zakłada natychmiastowego zatrzymania. Jego zadaniem jest zebranie dodatkowych informacji o osobie, która może być świadkiem, podejrzanym lub posiadać ważne informacje dotyczące sprawy.
Inicjatorem wydania Blue Notice zazwyczaj jest krajowe centralne biuro Interpolu w kraju prowadzącym śledztwo. Wniosek jest uzupełniony opisem osoby, fotografiami, danymi biograficznymi i wszelkimi innymi informacjami, które mogą pomóc w jej identyfikacji i śledzeniu przemieszczania się.
Po publikacji powiadomienie jest rozpowszechniane za pośrednictwem zabezpieczonych kanałów Interpolu wśród wszystkich krajów członkowskich. Przy przekraczaniu granicy, interakcji z policją lub innymi organami państwowymi osoba wskazana w Blue Notice może zostać zidentyfikowana i przesłuchana. W niektórych przypadkach przeprowadzana jest discreet check – ukryta kontrola mająca na celu nieinformowanie osoby o tym, że znajduje się w polu widzenia organów ścigania.
Żółte powiadomienie (Yellow Notice): poszukiwanie zaginionych osób i dzieci
Yellow Notice – przeznaczone do poszukiwania osób zaginionych oraz ustalania tożsamości osób, które nie mogą podać informacji o sobie z powodu wieku, stanu zdrowia lub innych przyczyn. To narzędzie jest szeroko wykorzystywane przy międzynarodowych poszukiwaniach niepełnoletnich, a także wrażliwych dorosłych cierpiących na demencję lub zaburzenia psychiczne.
Głównym celem Yellow Notice jest zwrócenie uwagi organów ścigania na fakt zaginięcia oraz zapewnienie maksymalnie szybkiej wymiany informacji, która może pomóc w poszukiwaniach. W przeciwieństwie do Red Notice, które związane jest z poszukiwaniem i aresztowaniem podejrzanych o przestępstwa kryminalne, żółte zawiadomienie ma charakter humanitarny i nie jest skierowane na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej.
Inicjować wydanie Yellow Notice może NCB Interpolu w kraju, gdzie złożono zgłoszenie o zaginięciu, albo upoważnione organy ścigania. W tym celu przekazywane są informacje o zaginionej osobie, fotografie, szczególne cechy, możliwe trasy przemieszczania się oraz wszelkie inne informacje, które mogą pomóc w poszukiwaniach.
Powiadomienia mogą być zarówno otwarte, dostępne dla szerokiej publiczności przez stronę internetową Interpolu, jak i zamknięte, dostępne tylko dla funkcjonariuszy organów ścigania. Zamknięte powiadomienia stosuje się, gdy ujawnienie informacji może zaszkodzić operacji poszukiwawczej lub bezpieczeństwu zaginionej osoby.
Yellow Notice jest szczególnie ważne w przypadkach międzynarodowego przemieszczania się. Na przykład, gdy dziecko jest nielegalnie przewożone przez granice lub zaginiona osoba mogła wyjechać do innego kraju. Taka publikacja pozwala natychmiast powiadomić policję dziesiątek państw i włączyć dane do baz granicznych i migracyjnych.
Zielone powiadomienie (Green Notice): ostrzeżenie o potencjalnym zagrożeniu
Green Notice – używane do ostrzegania organów ścigania państw członkowskich o osobach, które mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego. W przeciwieństwie do Red Notice, zielone powiadomienie nie przewiduje zatrzymania. Jego głównym celem jest informowanie innych państw o potencjalnie niebezpiecznych osobach, aby zapobiec popełnieniu przez nie nowych przestępstw.
Green Notice stosuje się wobec osób z ustaloną kryminalną historią lub recydywą, która może się powtórzyć w innym kraju. Klasyczne przykłady: skazani pedofile, seryjni gwałciciele, przestępcy specjalizujący się w handlu ludźmi i przestępstwach z użyciem przemocy.
Zielone powiadomienie nie daje automatycznego prawa do aresztowania, ale pozwala policji innych krajów podjąć środki prewencyjne: przeprowadzić przesłuchanie, ustanowić obserwację, wzmocnić kontrolę na granicy lub wymienić się informacjami operacyjnymi.
Srebrne powiadomienie (Silver Notice): walka z nowymi formami zagrożeń
Silver Notice – stosunkowo nowy mechanizm Interpolu, uruchomiony w trybie pilotażowym na początku 2025 roku. Skierowany jest nie na poszukiwanie osób, lecz na śledzenie i identyfikację aktywów uzyskanych nielegalnie.
Silver Notice jest przeznaczony do wymiany informacji o przestępczych aktywach: nieruchomościach, kontach, pojazdach, kryptowalutach i innych wartościach, które mogły zostać nabyte w wyniku oszustwa, korupcji, prania pieniędzy i innych poważnych przestępstw. Główna różnica Silver Notice polega na tym, że odnosi się on nie do osoby, lecz do obiektu lub sposobu działalności przestępczej — aktywów, które należy zlokalizować i zwrócić prawowitemu właścicielowi.
Interpol wdrożył Silver Notice w ramach projektu pilotażowego, który potrwa co najmniej do listopada 2025 roku. W projekcie uczestniczą 52 kraje, z których każdy ma prawo wystąpić o maksymalnie 500 powiadomień i dyfuzji łącznie. Pierwsze Silver Notice zostało opublikowane 10 stycznia 2025 roku na wniosek Włoch (Guardia di Finanza) w celu śledzenia środków należących do wysokiego rangą członka mafii.
Czym są dyfuzje Interpolu i czym różnią się od powiadomień?
Dyfuzje to forma wymiany informacji między państwami członkowskimi Interpolu, używana do przekazywania zapytań lub danych o poszukiwanych osobach, obiektach i wydarzeniach bezpośrednio innym krajom.
Dyfuzja – to elektroniczna wiadomość wysyłana przez jeden kraj bezpośrednio do innych krajów za pośrednictwem zabezpieczonej sieci komunikacyjnej I-24/7. Może zawierać prośbę o ustalenie miejsca pobytu osoby, tymczasowe zatrzymanie w oczekiwaniu na ekstradycję, zbieranie informacji o przestępstwie, obiekcie lub pojeździe, ostrzeżenie o zagrożeniach lub schematach przestępczych. W przeciwieństwie do powiadomień, dyfuzje nie wymagają obowiązkowej zgody centralnego biura Interpolu, co pozwala skrócić czas reakcji.
Dyfuzje często stosuje się w sytuacjach, gdy:
- Wymagane pilne poszukiwanie lub zatrzymanie;
- Sprawa ma charakter politycznie wrażliwy, kraj woli nie publikować informacji w bazach Interpolu;
- Należy skierować zapytanie tylko do określonego kręgu państw, a nie do wszystkich uczestników organizacji;
- Objętość lub format informacji nie spełnia rygorystycznych wymagań dotyczących powiadomień.
Dyfuzje są wysyłane bezpośrednio z jednego kraju do drugiego za pośrednictwem systemu I-24/7 bez pośredniej weryfikacji. Mogą być wysłane i odebrane w ciągu kilku minut, co jest kluczowe w operacyjnych poszukiwaniach. Dyfuzje zawsze pozostają niepubliczne i dostępne wyłącznie dla adresatów.
Chociaż dyfuzje nie mają takiego samego stopnia formalnej mocy jak powiadomienia, są szeroko stosowane we współpracy międzynarodowej, szczególnie w pilnych przypadkach. Jednak brak scentralizowanej weryfikacji zwiększa ryzyko wykorzystania dyfuzji do politycznie motywowanych i niewłaściwych żądań.
Jak powiadomienia Interpolu są stosowane w Polsce i krajach Europy Północnej
W Polsce Red Notice w większości przypadków jest traktowane jako podstawa do zatrzymania osoby, szczególnie jeśli wniosek pochodzi od kraju, z którym Polska ma zawartą umowę o ekstradycji. Lokalna policja może zatrzymać osobę od razu podczas kontroli dokumentów lub na kontroli granicznej na lotnisku, po czym sprawa jest kierowana do sądu w celu rozstrzygnięcia kwestii ekstradycji.
W Danii i Finlandii powiadomienia Interpolu przechodzą dodatkową weryfikację przez krajowe organy ścigania i prokuraturę. Tutaj areszt nie jest dokonywany automatycznie: władze oceniają legalność wniosku, istnienie dwustronnej lub wielostronnej umowy, a także zgodność z normami praw człowieka. W Szwecji i Norwegii podejście jest jeszcze bardziej ostrożne. Red Notice samo w sobie nie stanowi wystarczającej podstawy do aresztowania. Do zatrzymania wymagany jest krajowy nakaz lub postanowienie sądu.
Czy powiadomienia mogą być błędne lub motywowane politycznie?
W niektórych przypadkach kraje wykorzystują powiadomienia nie do walki z przestępcami kryminalnymi, lecz do prześladowania przeciwników politycznych, dziennikarzy, obrońców praw człowieka i biznesmenów, którzy weszli w konflikt z władzami. Taka praktyka wielokrotnie stawała się przedmiotem krytyki ze strony Amnesty International i Human Rights Watch, które wskazują, że niektóre państwa przekształcają system Interpolu w narzędzie nacisku politycznego.
Błędne powiadomienia mogą występować również z innych powodów: od niedokładnych danych po niewłaściwą identyfikację osoby. W rezultacie osoba może zostać zatrzymana w trzecim kraju, spędzić tygodnie lub miesiące w areszcie, zanim błąd zostanie udowodniony.
Dla ochrony przed politycznie motywowanymi lub błędnymi powiadomieniami w Interpolu działa Komisja CCF, która rozpatruje skargi i może zainicjować usunięcie danych z bazy. Jednak proces odwoławczy może zająć miesiące, a w niektórych przypadkach nawet lata.
Jak sprawdzić, czy jest powiadomienie przeciwko tobie?
Część bazy danych Interpolu jest otwarta i każdy chętny może sprawdzić obecność Red Notice lub niektórych innych rodzajów powiadomień na oficjalnej stronie organizacji za pomocą specjalnego formularza wyszukiwania. Jednocześnie większość powiadomień nie jest publikowana w otwartym dostępie i jest dostępna wyłącznie dla organów ścigania.
Jeśli chcesz upewnić się, że nie ma wobec ciebie powiadomienia, istnieje kilka sposobów:
- Sprawdzenie otwartej bazy danych Interpolu: na stronie organizacji można wpisać imię i nazwisko oraz przejrzeć opublikowane powiadomienia.
- Złożenie oficjalnego wniosku do Interpolu: w tym celu należy skierować zapytanie do Komisji CCF. Wniosek składany jest pisemnie i powinien zawierać dane osobowe, kopię paszportu oraz szczegółowy opis powodów zapytania. Komisja sprawdzi, czy w bazie znajdują się dane o Tobie, a w przypadku ich obecności może poinformować o ich statusie.
- Zwrócenie się do adwokata: prawnik specjalizujący się w sprawach Interpolu może złożyć wniosek w Twoim imieniu, prawidłowo sporządzić dokumenty i w razie potrzeby zainicjować procedurę odwołania powiadomienia.
Procedura składania wniosku w CCF zazwyczaj zajmuje kilka miesięcy. Interpol jest zobowiązany odpowiedzieć na wniosek, ale nie zawsze ujawnia pełne informacje, jeśli może to wpłynąć na śledztwo. Dlatego lepiej od razu zaangażować adwokata z doświadczeniem w sprawach międzynarodowych.
Jak usunąć powiadomienie Interpolu: pomoc CCF
CCF – to niezależny organ, który sprawdza legalność przetwarzania danych osobowych w systemach Interpolu i rozpatruje wnioski o dostęp, poprawienie lub usunięcie informacji. Wniosek można złożyć wyłącznie pisemnie według ustalonych formularzy.
Krok 1. Sprawdzanie i zarządzanie ryzykiem
Nie podróżujcie i minimalizujcie kontakty z organami państwowymi, dopóki nie sprawdzicie statusu danych. Wspólnie z adwokatem oceńcie rodzaj powiadomienia, jurysdykcję ryzyka i możliwe konsekwencje ekstradycyjne.
Krok 2. Wniosek o dostęp do CCF
Pierwsze formalne działanie – skierowanie do CCF wniosku o dostęp do danych osobowych. Używane są oficjalne formularze. Dokumenty składane są w jednym z roboczych języków Interpolu (angielski, francuski, hiszpański, arabski). W ciągu jednego miesiąca CCF podejmuje decyzję o dopuszczalności wniosku. Na decyzję dotyczącą dostępu Komisja ma zazwyczaj do 4 miesięcy (od momentu uznania dopuszczalności).
Krok 3. Żądanie usunięcia/poprawienia
Jeśli dane istnieją, składany jest osobny wniosek o usunięcie (lub korektę), z uzasadnieniem prawnym i faktycznym. Termin rozpatrzenia wynosi do 9 miesięcy z możliwością przedłużenia w wyjątkowych przypadkach. Decyzje CCF są obowiązkowe do wykonania przez Sekretariat Generalny Interpolu.
Krok 4. Provisional measures
W przypadku pilnego zagrożenia (zatrzymanie, ekstradycja, publiczność na stronie) można zwrócić się do CCF o podjęcie tymczasowych środków: zablokowanie danych, usunięcie informacji ze strony publicznej, priorytetowe rozpatrzenie. Komisja ma prawo podejmować takie środki poza sesjami.
Krok 5. Po usunięciu
Przy usuwaniu zapis jest natychmiast wykluczany z baz Interpolu. Powiadomienia o usunięciu są regularnie rozsyłane do wszystkich krajów członkowskich, aby zatrzymać dalszy obieg danych.
Rozważmy kluczowe podstawy do zaskarżenia powiadomień Interpolu:
- Polityczny, wojskowy, rasowy lub religijny charakter prześladowania;
- Brak odpowiedniej podstawy prawnej / krajowego nakazu aresztowania;
- Naruszenie praw człowieka, ryzyko stosowania tortur i okrutnego traktowania;
- Status uchodźcy;
- Nieścisłość, przestarzałość lub utrata celu przetwarzania.
Skontaktuj się z adwokatem ds. Interpolu
Nasi prawnicy mają praktyczne doświadczenie w skutecznym kwestionowaniu powiadomień w Komisji CCF, osiągają szybkie usunięcie danych, inicjują środki tymczasowe w celu zapobieżenia aresztowi i reprezentują interesy klientów w międzynarodowych procesach ekstradycyjnych. Dokładnie analizujemy podstawy prawne wniosku, przygotowujemy bazę dowodową i towarzyszymy klientowi na każdym etapie: od złożenia wniosku aż do całkowitego usunięcia danych z systemu.
Nie czekajcie, aż powiadomienie Interpolu zacznie niszczyć wasze życie i biznes. Skontaktujcie się z naszymi adwokatami już teraz, abyśmy mogli szybko chronić wasze prawa i wolności.
